Inmiddels ben ik bijna halverwege mijn verblijf hier in Stockholm, en ik moet zeggen dat de tijd vliegt! Dat voel ik overigens voornamelijk qua werkzaamheden zo: ik heb nog helemaal niet het gevoel dat ik al op de helft ben van wat ik hier wilde doen, ondanks dat ik toch al het een en ander voor elkaar heb gekregen. Afgelopen vrijdag hadden we met het departement (zo’n 20 man in totaal) een science meeting, waarbij iedereen kort vertelde waar hij/zij aan werkt en we vervolgens probeerde samenwerkingsverbanden op te zetten en nieuwe ideeën uit te werken. Ik vond het een erg interessant concept, en voor mij was het natuurlijk extra interessant omdat ik van sommigen echt nog geen idee had waar ze aan werken.

Mijn vorige blog eindigde ik met mijn plannen voor het daaropvolgende weekend. Die plannen heb ik ook daadwerkelijk uitgevoerd, en het was een erg leuk weekend! Tijdens de Cultuurnacht heb ik onder andere de Nationale Bibliotheek bezocht. Hier raakte ik met een Nederlandse man aan de praat, en we hebben vervolgens samen rondgelopen. Het was tof om eens een microfilm te bekijken, en ik heb opgezocht wat er op mijn geboortedag in The Guardian stond. Vervolgens ben ik een galerie in de buurt binnengelopen, Partout Galleri, waar de korte film Her Self werd vertoond. Het leuke was dat de actrice en regisseur er zelf ook waren, en we na afloop echt inhoudelijk over de film gediscussieerd hebben. Ook daar raakte ik weer met iemand aan de praat, en wel met een vrouw die heel lang bij het Zweedse equivalent van NWO (Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek) gewerkt heeft, en dus veel afwist van de onderzoekswereld. Heb een heel leuk gesprek met haar gehad, grappig hoe dat soms gaat. Ten slotte ben ik naar de Hedvig Eleonora kerk geweest, waar een concert aan de gang was. Het was een bijzondere en leuke avond!

De dag erop ben ik naar Uppsala geweest voor Valborg, en ook dat was een hele ervaring. Het voelde echt een beetje als Koningsdag, behalve dan dat mensen zich niet verkleden. Op een gegeven moment liep ik een stroom mensen achterna, en die gingen naar een groot terrein waar iedereen op de grond zat te chillen en biertjes zat te drinken, en waar allemaal eettentjes stonden. Dus ik op zoek naar een podium of iets dergelijks, want het voelde een beetje aan als een Bevrijdingsfestival, maar dat was er niet. Men verzamelt gewoon in groten getale en dat is het. Maar er waren ook genoeg activiteiten: ’s ochtends was er een bootjesrace, waarbij studenten zelf bootjes van piepschuim in elkaar zetten. Vermakelijk om te zien, en de ene boot was duidelijk beter gelukt dan de andere. Om 15:00 exact werd de lente ingeluid door de vice-rector bij de Universiteitsbibliotheek, en dan mag iedereen verbonden aan de Universiteit van Uppsala (in elk geval alumni, of de huidige studenten daar ook onder vallen weet ik eerlijk gezegd niet) z’n witte baret op zetten. Vervolgens gaf het oudste mannenkoor, Orphei Drängar, een optreden, en dat was echt super indrukwekkend. Toevalligerwijs stond ik daar helemaal vooraan, omdat er voorafgaand een optreden van een studenten bigband was, en dat was ook supergaaf. Ze speelden van alles wat, variërend van traditionele Zweedse muziek tot Motörhead… Maar toen ik later foto’s van die middag zag en het nieuws las, hoorde ik dat er 35 000 man naar dat mannenkoor hadden geluisterd! Best bizar om dan vooraan te hebben gestaan.

Afgelopen zondag ben met ik 2 collega’s en nog 2 vrienden van hen per boot naar Ytterby gereisd. Dat is een oude mijn, geopend om veldspaat te winnen, waar minstens 7 (het exacte aantal varieert per bron) elementen van het periodiek systeem zijn ontdekt in mineralen. Er is geen andere plek ter wereld waar meer elementen zijn ontdekt. Voor de liefhebbers: van 4 ervan moet je op basis van de naam wel kunnen bedenken welke het zijn ;-). Maar ik weet nu bijvoorbeeld ook dat het element holmium naar Stockholm is vernoemd. Bij de mijn zelf is helaas niet zo veel te zien, en ik had natuurlijk ook geen geologenhamer bij me… Maar het was prachtig weer die dag, dus het was heerlijk om buiten te zijn en de vaartocht over de archipel te doen. Daarnaast zijn we ook nog bij een oud fort bij Vaxholm geweest, wat ook interessant was om te zien.

Ik zie nu dat mijn blog eigenlijk alleen maar over mijn weekendactiviteiten gaat! Maar doordeweeks doe ik ook niet zo veel anders als werken, forenzen, sporten en thuis een beetje aanrommelen. Dat is nou eenmaal niet zo spannend om over te schrijven… Mijn sociale leven staat dus wel op een laag pitje, maar ik vind dat minder vervelend dan ik van tevoren dacht. Het geeft me meer tijd voor dingen als lezen en series kijken, dingen die ik ook leuk vind om te doen, maar waar ik in Nederland lang niet altijd aan toe kom. Maar ik denk dat het wel heel veel scheelt dat ik weet dat deze situatie tijdelijk is! Anders zou ik op een gegeven moment het wel echt missen om regelmatig met mensen af te spreken. Ik ben wel trots op mezelf dat ik ook dingen in m’n eentje onderneem, zoals de cultuurnacht of naar Uppsala gaan. Ik vind het nog steeds veel minder leuk dan samen met iemand op stap gaan, en moet er altijd nog wel een drempel voor over, maar ik doe het wel, en het is het achteraf altijd waard.

Ten slotte uiteraard mijn ‘stray observations’:
- Het weer hier is maar raar. Afgelopen vrijdag was het 19 graden en kon ik heerlijk op mijn balkon in het zonnetje ontbijten, en vandaag was het net boven 0 en viel er natte sneeuw. Ook merk ik inmiddels echt dat de dagen al heel lang beginnen te worden. ’s Avonds valt het nog mee, omdat Stockholm oostelijker ligt dan Nederland, maar ik moet er vooral nog aan werken om niet wakker te worden als het licht begint te worden, want dan is het nog echt veel te vroeg. Sowieso gaat slapen hier soms moeizaam, ik weet niet helemaal of dat alleen ligt aan de korte nachten of ook aan zaken als het bed (het matras is nogal zacht naar mijn smaak) en de omgevingsgeluiden.
- Elke dag zo’n 2x40 minuten in de metro doorbrengen maakt dat je heel veel tijd hebt om te lezen. Ik heb dus al meer boeken gelezen in de afgelopen 5 weken dan in het hele jaar ervoor. Geheel in de stijl van het land waar ik ben, ben ik inmiddels begonnen aan de boeken van Camilla Läckberg, maar ik las ergens op internet dat Jens Lapidus een must om te lezen is als je in Stockholm bent, dus wie weet ga ik nog op zoek naar boeken van hem.
- Hoe prettig het vele lezen ook is, het dagelijks fietsen mis ik echt wel! Ook heb ik weer veel zin om te dansen, wat dat betreft heeft Zumba toch niet helemaal hetzelfde effect als Iers dansen.
- Tijdens een kort bezoek aan wat winkels, heb ik binnen een kwartier de schoenen gevonden waar ik in Nederland al meer dan een jaar naar op zoek was. Scandinaviërs dragen volgens mij nog minder vaak hakken dan Nederlanders, wat de keuze voor mij een stuk groter maakt! Aan de andere kant vond ik mijn bezoek aan wat kledingwinkels een stuk minder succesvol: alles is recht en vormeloos.
- Foto’s zijn inmiddels toegevoegd!